Terwijl bijna alle jongeren onder de 25 dromen in kleur, dromen duizenden 55-plussers, die allemaal met zwart-wit tv's zijn grootgebracht, vaak monochroom - zelfs nu nog.
"Het is een fascinerende hypothese" aldus Eva Murzyn, een psychologiestudente aan de universiteit van Dundee die het onderzoek uitvoerde. "Het suggereert dat er een kritieke periode in onze kindertijd zou kunnen zijn wanneer films kijken een grote impact heeft op de manier waarop dromen worden gevormd." "Wat nog interessanter is, is dat vóór de komst van zwart-wit televisie" alle bewijzen suggereren dat we in kleur droomden."
Onderzoek van 1915 tot de jaren 50 suggereerde dat de overgrote meerderheid van dromen zwart-wit waren, maar het tij keerde in de jaren zestig, en latere resultaten suggereerden dat tot 80% van de dromen wat kleur bevatten.
Aangezien deze periode ook de overgang markeerde tussen zwart-wit films, TV en het wijdverspreide Technicolor, was het een voor de hand liggende verklaring dat de media de dromen van de proefpersonen hadden aangewakkerd. Deze aanname was echter altijd controversieel en verschillen tussen de studies weerhielden de onderzoekers om definitieve conclusies te trekken.
Nu gelooft Murzyn dat ze de link heeft bewezen. Ze keek opnieuw naar de oude onderzoeken en combineerde ze met haar eigen onderzoek van meer dan 60 mensen, waarvan de helft ouder was dan 55 en de andere helft onder de 25. Ze vroeg de vrijwilligers om een vragenlijst te beantwoorden over de kleur van hun dromen en hun blootstelling in hun jeugd aan film en TV. De vrijwilligers schreven elke ochtend verschillende aspecten van hun dromen op in een dagboek. Mevrouw Murzyn ontdekte dat er geen significant verschil was tussen de resultaten van de vragenlijsten en de droomdagboeken - waarmee ze bewees dat de eerdere studies vergelijkbaar waren.
Vervolgens analyseerde ze haar eigen gegevens om erachter te komen of een vroege blootstelling aan zwart-wit TV nog steeds een blijvend effect kan hebben op de dromen van haar proefpersonen, 40 jaar later. Slechts 4,4 procent van de dromen van de onder-25's was zwart en wit. De 55-plussers die tijdens hun jeugd toegang hadden tot kleuren-tv en film, meldden ook een zeer laag aandeel van slechts 7,3 procent.
Maar de 55-plussers die alleen toegang hadden tot zwart-witmedia, meldden ongeveer een kwart van de tijd dat ze in zwart-wit droomden.
Hoewel ze maar een paar uur per dag tv of films zouden hebben gekeken, zouden hun aandacht en emotionele betrokkenheid tijdens deze periode zijn toegenomen, waardoor een diepere indruk op hen lag, vertelde Murzyn aan de New Scientist. "De cruciale tijd is tussen drie en tien als we allemaal het vermogen hebben om te dromen", zei ze.
"Televisie en films zijn eigenlijk per definitie interessant en emotioneel boeiend en zelfs dromerig. Dus als je droomt, mag je kopiëren wat je op het scherm hebt gezien. "Ik heb zelfs een gamer gehad die droomt alsof hij voor een computerscherm staat."
Miss Murzyn geeft toe dat het nog steeds onmogelijk is om te verifiëren of de dromen echt in zwart-wit zijn, of dat blootstelling aan de media op de een of andere manier de manier verandert waarop de geest de dromen reconstrueert zodra we wakker worden.